Το παρελθόν του Τζον
Η αλήθεια είναι ότι ο ηλικιωμένος Τζον είχε γυναίκα. Δυστυχώς, πέθανε πριν από 15 χρόνια. Ο Τζον δεν μπορούσε ποτέ να φύγει από το σπίτι που μοιραζόταν μαζί της όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα, άφησε το παλιό του αυτοκίνητο στο γκαζόν μπροστά στην είσοδο. Κάποτε ήταν το εργαλείο του για τις βόλτες, όμως τώρα είχε διαφορετικό σκοπό. Ο ηλικιωμένος Τζον δεν έβγαινε πολύ από το σπίτι και συνήθιζε να είναι μέσα. Ποτέ δεν εμφανίστηκε σε συναντήσεις που γινόταν κατά καιρούς στην κοινότητα ή στις διασκεδαστικές δραστηριότητες που σχεδίαζαν οι συνομήλικοι του. Δεν ενοχλούσε πραγματικά κανέναν. Ήταν το μικρότερο πρόβλημα που είχε να αντιμετωπίσει η γειτονιά του. Το σπίτι και ο κήπος του Τζον ήταν σε καλή κατάσταση. Αυτό δεν έγινε χάρη σε εκείνον, αλλά σε όλους τους άλλους γείτονες που συνέλαβαν στο να φαίνεται αρκετά όμορφο, έτσι ώστε να είναι καλή η γειτονιά. Ο Τζον δεν ήθελε να ξεχωρίζει, αλλά το παλιό αυτοκίνητο πάνω στο γκαζόν δεν τον άφηνε σε ησυχία.
Κανείς δεν μπορούσε να το αγγίξει
Ο Τζον δεν είχε κανένα πρόβλημα να παίζουν τα παιδιά στον κήπο του. Όλα ήταν πολύ όμορφα. Επίσης, δεν τον ένοιαζε που πείραζαν το σπίτι του. Αν τους έκανε χαρούμενους, ήταν μια χαρά με αυτό. Όμως, υπήρχε ένα πράγμα που κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για αυτό. Ούτε καν να το αγγίξει και η γειτονιά είχε βαρεθεί. Φυσικά, ήταν το παλιό μπλε αυτοκίνητο του Τζον που ήταν παρκαρισμένο πάνω στο γκαζόν μπροστά στο σπίτι του. Το αυτοκίνητο ήταν εκεί σχεδόν όσο ο Τζον και όλοι όσοι έμεναν στη γειτονία μπορούσαν να θυμηθούν. Δεν υπήρχε ποτέ μέρα που να μην ήταν παρκαρισμένο το αυτοκίνητο πάνω στο γκαζόν. Κανείς δεν είχε δει ποτέ να κινείται και οι περισσότεροι αμφέβαλλαν ότι θα μπορούσε να πάρει κάποια στιγμή μπροστά. Όλοι στη γειτονιά μισούσαν το αυτοκίνητο του Τζον. Ήταν πολύ παλιό και άσχημο. Τον είχαν ενημερώσει όλα αυτά τα χρόνια. Είχε ακόμη ένα σπασμένο παράθυρο, όταν κάποια παιδιά που έπαιζαν πέταξαν κατά λάθος μία πέτρα μέσα. Έμοιαζε περισσότερο με κάτι που άνηκε σε μία σκοτεινή εγκαταλελειμμένη πόλη.
