Για τελευταία φορά, ο Ντέιβιντ θα έβλεπε τη μητέρα του. Όσο φρικτή εμπειρία κι αν ήταν, η κηδεία της είχε ήδη κανονιστεί. Κάτι ασυνήθιστο, όμως συνέβη όταν ο Ντέιβιντ την επισκέφθηκε με τη θεία του. Ο Ντέιβιντ δήλωσε πολλές φορές ότι αισθάνεται κάτι παράξενο. Έτσι, αποφασίστηκε να αναβληθεί η κηδεία. Η Ρόουζ και ο Ντέιβιντ ήταν οι τελευταίοι από τους πενθούντες που πέρασαν μπροστά από το φέρετρο που είχε την εκλιπούσα μητέρα του. Η Ρόουζ έκανε ό,τι μπορούσε για να μην κλάψει για εκείνον, επειδή ήταν ακόμα πολύ μικρός για να καταλάβει τι συνέβαινε.
Ένα σημάδι από ψηλά
Ο ήλιος έλαμπε έντονα στο νεκροταφείο. Συνήθως βρέχει αυτή την εποχή του χρόνου, αλλά όχι σήμερα. Η Ρόουζ το είδε ως σημάδι. Η αδελφή της την παρακολουθούσε. Πλησίασε το φέρετρο, με τον Ντέιβιντ στην αγκαλιά της. Ήταν περίεργη για το πώς θα αντιδρούσε ο ανιψιός της. Ο Ντέιβιντ ήταν ταραγμένος. Δεν είχε ιδέα γιατί όλοι έκλαιγαν με λυγμούς. Με ανησυχία στα μάτια του, κοίταξε τη μητέρα του. Άνοιξε το στόμα του και της μίλησε.
Αγαπώντας βαθιά
Η Ρόουζ σοκαρίστηκε από αυτό που άκουγε και κάλεσε το γραφείο κηδειών. Τι είπε όμως ο Ντέιβιντ στη μητέρα του; Και γιατί η Ρόουζ ήταν τόσο αγχωμένη γι’ αυτό; Ο Ντέιβιντ είχε μια θαυμάσια μητέρα, τη Χάιλι. Κατάφερναν τα πάντα μαζί. Τον λάτρευε τόσο βαθιά που υπέφερε. “Σ’ αγαπώ τόσο πολύ που θα πέθαινα για σένα”, όπως λέει η παροιμία, και σ’ αυτή την περίπτωση συνέβη πραγματικά. Η αγάπη της για τον Ντέιβιντ ήταν τόσο δυνατή που θα έκανε τα πάντα γι’ αυτόν.
